#21 Carina Bartsch "Lato koloru wiśni"

Łyżka dobrego humoru, garść sarkazmu i ironii, szczypta miłosnych uniesień, dwoje uroczych bohaterów oraz dużo dużo zabawy – tak wygląda przepis na „Lato w kolorze wiśni” w wydaniu Cariny Bartsch. Mieszanka zdecydowanie idealna na wakacyjne lenistwo.

Co w fabule piszczy?

Emely Winter już prawie nie pamięta (a przynajmniej próbuje tak sobie wmówić) chłopaka o turkusowych oczach, który wywrócił jej wówczas nastoletni świat do góry nogami. To właśnie on był jej pierwszą miłością, a podobno pierwsza miłość jest najsilniejsza i już na zawsze pozostaje w naszej pamięci. Emely nie sądziła, że jeszcze kiedykolwiek spotka Elyasa, jednak po siedmiu latach los znowu stawia ich na swojej drodze. Mogłoby się wydawać, że po dawnym uczuciu nie ma już śladu, ale jest takie powiedzenie „stara miłość nie rdzewieje”, które bardzo pasuje do Emely i Elyasa. Jednak dziewczyna  z całych sił walczy o to, by nie rozbudzić w sobie dawnych uczuć, ciągle pamięta jak chłopak bez mrugnięcia okiem złamał jej nastoletnie serce. Jedyne co czuje teraz do Elyasa to czysta nienawiść. Ale czy na pewno? Niespodziewanie Emely zaczyna dostawać maile od tajemniczego Luci, który powoli, ale skutecznie budzi w niej romantyczne uczucia. Kim jest nieznajomy i dlaczego Elyas zachowuje się tak jakby chciał odzyskać Emely?

Moja opinia

„Lato koloru wiśni” to pełna sarkazmu oraz  humoru, a jednocześnie urocza historia o tym jak silna potrafi być pierwsza miłość oraz jak trudno jest ją wyrzucić z pamięci. Pierwsze strony książki, bardzo ciężko mi się czytało, nie mogłam się wciągnąć, trochę denerwowała mnie bohaterka i jej ociekające sarkazmem żarty. Pomyślałam sobie „nie przetrwam, nie dam rady przebrnąć przez tą książkę”. Jednak nim się obejrzałam mijałam właśnie setną stronę, a historia Elyasa i Emely całkowicie i niezaprzeczalnie mnie wciągnęła.

"Niczym magnes przyciągałam okropne wypadki i w przeciwieństwie do reszty ludzkości nie uważałam tego za szczególnie zabawną, lecz dość kłopotliwą przypadłość. Moje nieskoordynowanie naprawdę rzadko kiedy mnie opuszczało albo - jak samo to określałam - byłam za głupia nawet na bieganie."

„Lato koloru wiśni” to książka z gatunku New Adult utrzymana w konwencji romansu akademickiego. Całość bardzo korzystnie się prezentuje, począwszy od może trochę banalnej (ale to w końcu NA), ale jednocześnie wciągającej fabuły, poprzez zabawny, lekki i humorystyczny język, a skończywszy na niesamowicie śmiesznych bohaterach. I tak jak wspomniałam, mimo że na początku postać Emely trochę mnie przeraziła ilością wylewającego się z jej ust sarkazmu, to nawet się nie obejrzałam kiedy bohaterkę zaczęłam zaliczać do grona moich ulubionych. Emely to nieposkromiona złośnica, której znakiem rozpoznawczym jest bardzo cięty język, który swoją drogą przez całą książkę wywoływał uśmiech na mojej twarzy. Opanowała w stopniu mistrzowskim sztukę ironicznych odpowiedzi, zwłaszcza na każdą zaczepkę ze strony Elyasa. Ich przepychanki słowne, sprawiały, że co jakiś czas wybuchałam śmiechem. Sprzeczki pomiędzy bohaterami budują fabułę, bez nich rzeczywiście można by było powiedzieć, że „Lato koloru wiśni” to kolejna oklepana, schematyczna powieść NA. Jednak to co wyróżnia tą książkę to przede wszystkim niebanalni bohaterowie, którzy uwielbiają robić sobie na złość. Autorka stworzyła bardzo zabawną, a jednocześnie subtelną opowieść o miłości, która mimo upływających lat nadal trwa i nadal łączy głównych bohaterów.

"Większość ludzi - powiedział - ukrywa się za maskami w obawie przed zranieniem."

Podsumowując, „Lato koloru wiśni” to książka, po którą warto sięgnąć. Jeżeli jesteście miłośnikami literatury New Adult, uwielbiacie historie miłosne, niebanalnych bohaterów  oraz wartką i zabawną fabułę, to jest to lektura stworzona dla was. 

Moja ocena: 5/6

Autor: Carina Bartsch

Tytuł: Lato koloru wiśni (tom I)

Ilość stron: 496

Okładka: miękka

Wydawnictwo: Media Rodzina